To właśnie ciało staje się Eucharystią, kiedy kapłan wypowiada nad chlebem i winem słowa, które wypowiedział Chrystus w wieczerniku: « To jest Cia ł o moje, które za was będzie wydane ». Cia ł o i Krew. « To jest Krew moja Nowego i Wiecznego Przymierza, która za was i za wielu będzie wylana. „To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę” (Łk 22, 19). Adorując Hostię, wpatrujemy się w Chrystusa i przyjmujemy Go w wierze takim, jakim pragnie dawać się Kościołowi, wszystkim ludziom, aż do skończenia świata: „Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba” (J 6, 51 „To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę!” (Łk 22,19). Potem wziął kielich z winem i powiedział: „Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana” (Łk 22,20). Kochane dzieci, to były ważne słowa. Jezus podczas tej uczty sprawował pierwszy raz Mszę Świętą. Łukasza: „To jest Ciało moje, które za was będzie wydane, i ten Kielich – to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana” (22,19-20). Charakterystyczne w opisie jest użycie czasu przyszłego, co każe patrzeć na wydarzenia z Wieczernika (ustanowienie) i Golgoty (dokonanie) jako na jeden, nierozerwalny akt To jest bowiem Ciało moje, Które za was będzie wydane. Po wypowiedzeniu tych słów kapłan podnosi Już Ciało Jezusa do góry. W tym czasie patrzymy na Jezusa i nie opuszczamy głowy. Ten moment nazywamy ADORACJĄ. Następnie kapłan bierze do ręki kielich napełniony winem i wypowiada kolejne słowa. Bierzcie i pijcie z niego wszyscy: 26 A gdy oni jedli, Jezus wziął chleb i odmówiwszy błogosławieństwo, połamał i dał uczniom, mówiąc: «Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje». 27 Następnie wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie, dał im, mówiąc: «Pijcie z niego wszyscy, 28 bo to jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie OES7. BIERZCIE I JEDZCIE Z TEGO WSZYSCY, TO JEST BOWIEM, CIAŁO MOJE, KTÓRE, ZA WAS BĘDZIE WYDANE, BIERZCIE I PIJCIE, Z NIEGO WSZYSCY, TO JEST BOWIEM , KIELICH KRWI MOJEJ, NOWEGO I WIECZNEGO PRZYMIERZA, KTÓRA ZA WAS , I ZA WIELU, BĘDZIE WYLANA NA ODPUSZCZENIE GRZECHÓW, TO CZYŃCIE NA MOJĄ PAMIĄTKĘ. Ranking Ta tablica wyników jest obecnie prywatna. Kliknij przycisk Udostępnij, aby ją upublicznić. Ta tablica wyników została wyłączona przez właściciela zasobu. Ta tablica wyników została wyłączona, ponieważ Twoje opcje różnią się od opcji właściciela zasobu. Wymagane logowanie Opcje Zmień szablon Materiały interaktywne Więcej formatów pojawi się w czasie gry w ćwiczenie. 19 września 2016 – Słowa Jezusa przekazane przez Siostrę Klarę (Clare) Pan błogosławi i strzeże was, Mieszkańcy Serca. Jego Pokój i nadprzyrodzona Moc niech będą z wami. Jezus zaczął mówić do mnie o celebracji Komunii, która jest celebrowana w sposób świadomy i szczery, z naciskiem na elementy celebracji, zwłaszcza Jego śmierć, Jego przelaną Krew i Jego Zmartwychwstanie. Zaczął… (Jezus) „Czyńcie to na Moją pamiątkę. Chleb wziąłem, podziękowałem, połamałem i podałem im, mówiąc... To jest Ciało Moje oddane za was, czyńcie to na Moją pamiątkę. (Łukasza 22:19) „A Paweł też to powtórzył… Otrzymałem od Pana to, co wam też przekazałem… Pan Jezus wziął Chleb w noc zdrady, podziękował, połamał i powiedział… „To jest Moje Ciało, które jest złamane dla was, czyńcie to na Moją pamiątkę”. (1 Koryntian 11:23-24) „Gdybyś tylko znała Moc i Dar Sakramentu, na który zasługujesz, aby go celebrować. Patrz, jak pękają łańcuchy, Clare. Patrz, jak zamieniam tragedię w dobro, patrz, jak wkraczam do akcji na taką uroczystość. Wiele łask płynie ze szczerego sprawowania Wieczerzy Pańskiej. Po prostu nie znasz Mocy, którą trzymasz w swoich rękach. „Ale wróg o tym wie, naśmiewa się z tego i bagatelizuje, jak potężny jest przeciwko nim. Wygląda tak nijako i schludnie, a jednak jest tak potężny. Ale siły ciemności wiedzą, co to oznacza, i podczas własnej ceremonii wyśmiewają się z tego. „Nie ma na ziemi mocy, która mogłaby przebić Komunię wypowiedzianą z żarliwą wiarą i głęboką pamięcią Mojej Męki. To, co ci dałem, Clare, jest o wiele potężniejsze niż słowa, które wychodzą z twoich ust. W intencji twojego serca, przesiąkniętego Krwią boleści Mojej śmierci i Zmartwychwstania, jest wszystko, co potrzebne do pokonania zła. „Jest tak prosty, tak nieskomplikowany, a jednocześnie tak niesamowicie potężny. Ty, Moja Miłości, musisz pozbyć się tej dwuznaczności co do skuteczności. „W Niebie jest męka, kiedy Nabożeństwo Komunii jest sprawowane z wielką czcią i skupieniem na Moim cierpieniu. To jest jak dreszcz, który przebiega przez wszystkich, gdy idzie do tronu i dotyka wszystkich jak maleńka błyskawica. To rzeka wspomnień, a łaski płyną prędko z sali tronowej. Jak fala uderzeniowa uruchamiająca przełącznik, który otwiera drzwi łaski. „Clear, to, co zrobiłem na krzyżu, nigdy, przenigdy nie zostanie zapomniane, bo sam Bóg pozwolił ludziom ukrzyżować Go tego dnia. I wypowiedział słowa: „Czyńcie to na Moją pamiątkę”. To było rzeczywiście ukończone dzieło Krzyża. Wspomnienie Mojego cierpienia tego dnia sprawia, że ​​wszyscy w Niebie drżą. Nigdy nie lekceważ potęgi tego chłodu, ponieważ wszyscy w Niebie rozumieją, o co w tym wszystkim chodzi, nawet bardziej niż wy, którzy wciąż jesteście na ziemi. Przenika Bramy łaski i otwierają się, by wylać łaski na potrzebujących i wołających. „Pamiętaj, córko. Odmawiajcie te modlitwy z wielką intencją i czcią, i kontemplujcie zmiany, które z tego wynikną. Nie tylko w tobie, ale także w tych, które odbierasz podczas uroczystości. Idź teraz i nadaj tej praktyce status największej godności i mocy. Z pewnością będę błogosławił wszystkim, którzy godnie świętują i słuchać ich próśb”. Oto przykład prostego Nabożeństwa Komunii wygłoszonego przez Siostrę Klarę Drogie rodziny... To jest prosta forma na Komunię w domu. Pan obiecał, że jeśli wyznajemy ustami i szczerze wierzymy sercem, to rzeczywiście nawiedzi nas w bardzo szczególny sposób podczas prostej, samodzielnej celebracji. Oto siedem krótkich elementów tej celebracji...1-Uwielbienie, 2-Święto Dziękczynienia, 3-Wyznanie naszych grzechów, 4-Słowo Pisma Świętego, 5-Błogosławieństwo, 6-Przyjęcie Komunii Świętej i7-Odpoczynek w Panu1. Rozpocznijcie uwielbienie… Posłuchajcie i/lub zaśpiewajcie jeden lub dwa hymny przed modlitwą, jeśli macie czas. 2. Dziękczynienie... Panie, dziękuję Ci i wychwalam Cię za wszystko, co dla mnie zrobiłeś, wszystko, co mi dałeś i za to, że nigdy mnie nie zawiodłeś. 3. Wyznanie grzechów... Wyznaję, że zgrzeszyłem przeciwko Tobie i mojemu bratu. Wyliczenie grzechów... potem krótka przerwa. Zmiłuj się nade mną, Boże, w Twojej niewyczerpanej Miłości; przebacz mi moje grzechy i oczyść mnie. Stwórz we mnie czyste serce, o Boże, i daj mi ducha niezłomnego i chętnego, aby mnie wspierał. 4. Słowo z Pisma... Twoje Słowo jest Światłem u moich stóp, prowadź mnie Twoimi drogami. Otwórz Biblię na słowo Rhema, medytuj nad nim. 5. Błogosławieństwo... W noc przed śmiercią wziąłeś Komunię ze swoimi Apostołami... Wziąłeś Chleb ze stołu i wzniosłeś go do Ojca, dziękując Mu i chwaląc Go. Łamiąc Chleb (łamałeś chleb) dałeś go Swoim Apostołom, mówiąc: „Weźcie wszyscy i jedzcie… To jest Moje Ciało oddane za was” (odkładając to na bok) kielich, wzniosłeś go do Ojca i składając Mu dzięki, mówiłeś... 'Weźcie ten kielich i pijcie z niego... To jest Moja Krew, Krew nowego i wiecznego Przymierza. Będzie przelana za was i za wszystkich, aby grzechy były odpuszczone”. Czyńcie to na Moją pamiątkę. (odkłada kubek na bok) 6. Przyjmowanie Komunii... Przed przyjęciem Sakramentu odmawiamy tę modlitwę... „Panie nie jestem godzien, abyś wszedł pod mój dach, powiedz tylko Słowo, a będę uzdrowiona. Niech Twoje Ciało i Krew da mi siłę, by żyć dla Ciebie, dopóki nie przyjdziesz po nas. 7. Odpoczywajcie w Panu... Spędzając czas z Jezusem po Komunii, mieszkając z Nim, gdy On umacnia nas Sobą. Oto przykład prywatnego Nabożeństwa Komunijnego brata Ezechiela Wiedząc, że jesteśmy ciałem Chrystusa i że w normalnych warunkach ciała nie da się rozłożyć, po prostu siadam przy moim małym stoliku modlitewnym z Biblią, małym kawałkiem chleba i odrobiną soku winogronowego lub wina. Zazwyczaj najpierw staram się uspokoić przed Panem. Pytam Go, czy w Jego Sercu jest coś szczególnego. Proszę Ducha Świętego, aby mnie prowadził, a potem otwieram moją Biblię. Robię to trzy razy, raz w Starym Testamencie, potem w Psalmie i na końcu w Ewangelii. (Zostaję przy tych dwóch stronach, które otwieram. Coś powinno zabłysnąć lub przykuć naszą uwagę) Po prostu czytajcie te fragmenty tak, jakby Jezus lub Ojciec siedzieli tuż przed wami – tak, jakbyście czytali osobisty list od Niego, jakby mówił bezpośrednio do was. Na przykład… Psalm 23 – „Moje drogie dziecko, JESTEM twoim pasterzem, niczego ci nie zabraknie… (i tak dalej…). Kluczem do sukcesu jest traktowanie Jego Słów tak, jakby mówił je teraz do was osobiście. Czytanie Pisma Świętego w ten sposób prowadzi nas do zupełnie nowego i osobistego doświadczenia prawdziwego obcowania z Nim! Po spędzeniu trochę czasu w Piśmie Świętym staram się przypomnieć sobie wszystkie grzechy, które popełniłem i szczerze żałować wszystkiego, co zrobiłem, pomyślałem lub powiedziałem – lub zaniedbania polegającego na tym, że nie jestem uprzejmy i kochający z moim bratem lub siostrą. Oczywiście prosimy o Jego przebaczenie. Wtedy możemy modlić się o specjalne potrzeby lub wstawiać się za ofiarowujemy chleb i wino naszemu Panu i prosimy Go, aby je pobłogosławił, a następnie otrzymujemy Jego Ciało i Krew dla siebie i dla innych w naszym umyśle. Pamiętamy, że w tych chwilach jednoczymy się z ciałem wszystkich chrześcijan na całym świecie. Powiedziałbym tylko, że bądźcie naturalni z Nim. Paweł powiedział, że otacza nas chmura świadków i zachęca nas w naszej życiowej podróży. Tak więc w tych wyjątkowych chwilach naprawdę łączymy się z całym ciałem Chrystusa i pamiętamy o modlitwie Jezusa... aby mogli stać się jednością. Wiem, że ilekroć „jemy ten Chleb i pijemy z tego Kielicha”, spływają w nas i przez nas bardzo potężne łaski. Nie znam mocniejszego i bardziej intymnego czasu osobistego w prawdziwej modlitwie i Komunii z Panem i całym Ciałem!! Mam nadzieję, że wam to pomoże... W Jego miłości Ezechiel To, że Jezus może zamienić kawałek chleba w swoje Ciało, jest dla nas równie niezrozumiałe jak dla uczniów 2000 lat temu. A jednak to podstawa naszej wiary i niesamowicie ważny element naszego codziennego życia. Z moimi uczniami ostatnio często dyskutuję na temat różnic między nami a protestantami. Kiedy z dyskursu na temat tego czy zostajemy zbawieni przez wiarę czy uczynki, nic już nie wynika, pytam ich o Obecność prawdziwego Boga w Najświętszym Sakramencie. To jest wg mnie kluczowe dla wiary katolików właśnie. My wierzymy, że jeśli nie będziemy spożywać Ciała Jezusa, nie będziemy mieć życia w sobie. W naszym kraju w ostatnim czasie mieliśmy okazję usłyszeć o dwóch ważnych wydarzeniach związanych z Ciałem Chrystusa. Pierwsze z nich to ogłoszenie wyników ekspertyzy dotyczącej cudu eucharystycznego w Legnicy z 2013 roku. Na upuszczonej przez księdza Hostii znaleziono ludzkie DNA – wycinek serca zmarłego człowieka. Takie cuda zdarzają się raz na jakiś czas, żeby przypomnieć nam, że to nie bajki, tylko rzeczywista Obecność Jezusa. W zeszłym tygodniu w Jaśnie miało miejsce zdarzenie skrajnie różne, a jednak dotyczące tego samego Ciała Chrystusa. Grupa gimnazjalistów sprofanowała Najświętszy Sakrament depcząc Komunię Świętą, którą przyjęli od kapłana. Pewnie nie słyszeli o wydarzeniach z Legnicy, bo może dałoby im to do myślenia… Pewnie trochę ciężko wytłumaczyć dlaczego się tak zachowali, ale na pewno nie widzieli w tym kawałku chleba Ciała samego Boga. Jezus wydaje się w nasze ręce całkowicie. Podobnie jak przy swojej śmierci idzie w pokorze na podeptanie przez ludzi i przyjmuje na siebie największe zniewagi. Nigdy nie będzie w nas dosyć wdzięczności za takiego Boga. Jego siłą jest właśnie to, że On nie używa siły, On wyciąga do nas rękę ze wszystkim co najlepsze, ale pozwala nam to odrzucić. Obyśmy zawsze z taką świadomością na jaką nas stać patrzyli na biały kawałek chleba, przemieniony w Ciało naszego Zbawiciela. Obym ja zawsze wchodząc do domu pamiętała, że na końcu korytarza w zamkniętej na klucz szkatułce, nie znajduje się jakiś opłatek, ale najprawdziwszy Bóg, który jest tak bliski, że aż pozwala się zjeść. O Ewa Bartosiewicz Mam na imię Ewa. Z wykształcenia jestem informatykiem. Moją pasją jest Afryka, uwielbiam chodzić po górach, latać na paralotniach, robić zdjęcia i kręcić filmy, a przede wszystkim robić szalone rzeczy z szalonymi ludźmi dla Jezusa. Aby to wszystko się udawało muszę często zatrzymywać się, kontemplując spojrzeniem serca rzeczywistość nad filiżanką zielonej herbaty. Do czego i Was na tym blogu zachęcam. Ten wpis został opublikowany w kategorii Komentarz. Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika. SMS DOBRE SŁOWA„To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę!” Łk 22,19„Ty jesteś Chrystus..., chleb mój żywy, kapłan mój na wieki, przewodnik mój do ojczyzny” św. Augustyn s56😊 Święty Ludwik Maria Grignion de Montfort "Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny" NASZ KOMENTARZ do SMS-ów DOBRE SŁOWA „To jest Ciało moje" – mówi nam Chrystus. Ciało, które będzie wydane za nas i pozostanie jako pokarm, który umacniał nas będzie w drodze do Domu Ojca. Zofia 1. Kto to jest ministrant? 1. Ministrant jest POMOCNIKIEM przy sprawowaniu Mszy świętej i podczas innych nabożeństw pochodzi od ministrare" znaczy "służyć". Służymy Bogu, kiedy przyczyniamy się do tego, aby liturgia była usługuje księdzu, gdy przygotowany jest ołtarz i dary ofiarne potrzebne do ofiary Mszy świętej. Pomaga również po zakończeniu Mszy Ministrant jest tym, który NIESIE niesie pewne określone przedmioty, które dla liturgii są niezbędne i dla liturgii mają szczególnie ważne znaczenie. Te znaki mają ludziom wierzącym coś przedstawiać i wskazywać na inną Ministrant powinien sam BYĆ ZNAKIEMMinistrant przez służenie wskazuje, że każde nabożeństwo liturgiczne sprawowanie w kościele, jest nie tylko sprawą kapłana, lecz sprawą całej parafii i wszystkich wiernych!Ministrant przez swoje służenie pokazuje, że "uczestniczyć w liturgii" nie znaczy tak jak w kinie, albo przed telewizorem tylko słuchać czy oglądać!"Uczestniczyć w liturgii" to znaczy także współdziałać i współtworzyć ją, czynnie się w niej angażując!2. Kiedy wchodzę do kościoła1 . Pokazuję, że jestem ochrzczony: końce palców zanurzam w wodzie święconej i czynię znak krzyża świętego!Przy moim chrzcie kapłan trzykrotnie polał wodą moją głowę w znaku przy tym:"nn", ja ciebie chrzczę w imię Ojca i syna i Ducha Świętego" ("nn" to twoje imię).Przez chrzest Święty stałem się:- dzieckiem Boga,- chrześcijaninem,- członkiem wspólnoty Kościoła krzyża uczyniony wodą święconą przy wejściu do kościoła, powinien przypominać mi o tym, że jestem Zanim zajmę miejsce w kościele, albo udam się do zakrystii, przyklękam przed tabernakulum!- Tabernakulum to szafka stojąca na środku ołtarza przyściennego, na osobnej podstawie w pobliżu ołtarza głównego lub w osobnej Tabernakulum służy do przechowywania Najświętszego Sakramentu, czyli Świętych Hostii! - Wieczna lampka wskazuje, że w tabernakulum znajduje się Najświętszy W Najświętszym Sakramencie jest rzeczywiście obecny Jezus Chrystus. W tym Świętym Chlebie jest On tu obecny dla nas!3. Zakrystia* Zakrystia jest to pomieszczenie znajdujące się w każdym kościele. Przechowuje się w niej naczynia, księgi i szaty liturgiczne, zaś kapłan, ministranci, lektorzy i inni usługujący, przygotowują się do uczestnictwa w liturgii.* Jak powinienem się zachować w zakrystii?Zakrystia należy do kościoła!- rozmawiam w niej tylko cicho!- zdejmuję czapkę!- nie spożywam w niej nic (nie żuje także gumy!)4 Punktualność ministrantaNa swój dyżur ministrancki, nie przychodź nigdy na ostatnią minutę! Ponieważ: - musisz założyć komże lub albę!- być może będziesz musiał jeszcze coś przenieść do prezbiterium, czyli tej części kościoła, w której znajduje się ołtarz główny,- może trzeba będzie jeszcze coś omówić z księdzem,- ponadto ważne są jeszcze dwie minuty cichego skupienia i zastanowienia przed rozpoczęciem niezbędny jest pewien określony czas do przygotowania. Niezwykle ważną regułą obowiązującą każdego bez wyjątku ministranta jest:- przybyć 15 MINUT przed rozpoczęciem nabożeństwa i to jest punktualność ministranta!5. Ubiór ministrancki Krótszą szatę liturgiczną wkładaną na siebie, nazywamy komżą. Jest ona zawsze koloru wielu parafiach ministranci noszą albę z kapturkiem oraz Zwróć uwagę, aby alba nie była ani za krótka, ani za długa!Po skończonym nabożeństwie, złóż komżę i albę!W niektórych parafiach używana jest sutanna ministrancka (tunika). Jest to długa do kostek suknia koloru czerwonego, zielonego, czarnego lub Co oznacza strój liturgiczny ministranta?Ministrant jest znakiem! Również szata ministranta powinna coś przedstawiać, czyli być liturgiczny ministranta, podobnie jak szaty kapłana podczas sprawowania liturgii, pokazują wierzącym, że zgromadzenie w Kościele nie jest zwyczajnym zgromadzeniem, lecz szczególną wspólnotą wierzących w Chrystusa. To liturgiczne zgromadzenie jest uroczystym świętowaniem. W liturgii świętują nie tylko ludzie, ale Bóg i Jezus Chrystus Świętują razem ze w wspólnotą o ważnej obietnicy Jezusa: "Gdzie dwaj, albo trzej zebrani są w imię moje, tam Ja jestem pośród nich"7. Szaty liturgiczne kapłana podczas Mszy św.* Humerał jest to biała chusta okrywająca szyję lub głowę kapłana. Humerał * Alba jest to długa biała szata symbolizująca łaskę chrztu św. Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa ,,albus" tzn. ,, biały". Alba * Cingulum jest to biały sznur (pasek), służący do przepasania alby. Cingulum * Stuła jest szczególnym znakiem biskupa, kapłana, diakona. Jest znakiem władzy kapłańskiej. Kolor zależy od charakteru danego święta. Stuła * Ornat jest to wierzchnia ozdobna szata liturgiczna kapłana odprawiającego Mszę ornatu zależy również od charakteru danego święta. Ornat Szaty liturgiczne kapłana pokazują, że kapłan ma podczas Mszy św. szczególne zadanie do spełnienia - jako wyświęcony kapłan, przewodniczy z polecenia biskupa liturgii. Może on zamiast Chrystusa wypowiadać nad chlebem i winem słowa Ostatniej Co oznaczają kolory ornatu kapłana?* Biały - kolor radości, Biały ornat Używany jest:- w Boże Narodzenie i okres Bożego Narodzenia, - w uroczystości Zmartwychwstania i Okres Wielkanocny,- Święta ku czci Chrystusa- Święta ku czci Świętych (nie męczenników) * Czerwony - kolor krwi, ognia, miłości, kolor królewski. Czerwony ornat Używany jest:- w Niedzielę Palmową- w Wielki Piątek- w Uroczystość Zesłania Ducha Świętego- w Święta ku czci świętych męczenników * Fioletowy - ten kolor jest znakiem pokuty i żałoby Fioletowy ornat Używany jest: - w okresie Adwentu (4 niedziele przed Bożym Narodzeniem)- w okresie Wielkiego Postu (40 dni przed Wielkanocą)- podczas Mszy pogrzebowych * Zielony - kolor nadziei. Zielony ornat Używany jest: - w niedziele zwykłe- w dni powszednie okresu zwykłego * Różowy - kolor radości wśród pokuty. Używany jest: Różowy ornat - III Niedziela Adwentu i IV Niedziela Wielkiego Postu * Czarny - kolor smutku, żałoby. Czarny ornat Używany jest(rzadko): - podczas Mszy świętych pogrzebowych. 9. Postawy podczas liturgii * Chodzenie:- nie "łazić" albo ociągać się czy marudzić- nie biegać lub spieszyć się- iść spokojnie i równym krokiemZwróć uwagę na odstęp przed tym, kto cię poprzedza! Trzymaj się prosto, bo chodzenie prosto jest cechą człowieka, któremu naprzeciw wychodzi Bóg.* Stanie: - nie chwiać się i nie ruszać- nie stać krzywo (garbić się) i nie opierać się- stać cicho i prosto!Kiedy zachowujesz postawę stojącą?- od początku Mszy świętej aż do oracji włącznie- od wersetu ,,Alleluja" przed Ewangelią aż do zakończenia Ewangelii- podczas wyznania wiary i modlitwy powszechnej- od wezwania kapłana ,,Módlcie się, aby moją i waszą ofiarę"- podczas prefacji aż do "Święty, Święty" włącznie- począwszy od ,,Oto wielka tajemnica wiary" aż do "Baranku Boży"- podczas Modlitwy po Komunii św. oraz obrzędów zakończeniaStanie wyraża godność i radość dzieci Bożych oraz gotowość do służby i ofiary. ,,Jestem gotowy iść za Tobą, Panie, gdy Ty mnie wezwiesz"* Siedzenie: - nie garbić się- nie oglądać się- ręce powinny spoczywać na kolanach!W którym momencie siadasz w liturgii?- podczas czytań mszalnych, psalmu responsoryjnego i homilii- podczas przygotowania darów ofiarnych- podczas rozdawania Komunii św. i chwili ciszy po Komunii w czasie ogłoszeń parafialnychSiedzenie jest postawą spoczynku, gotowości słuchania i zastanawiania się.* Klęczenie: - Jeśli nie trzymasz nic w rękach wówczas złóż je!W którym momencie siadasz w liturgii Kiedy klęczysz?- podczas modlitwy eucharystycznej, po śpiewie ,,Święty"- na słowa ,,Oto Baranek Boży Panie, nie jestem godzien"Klęczenie jest postawą czci, uwielbienia i adoracji.* Skłon głowy:- Skłaniamy głowę, kiedy przynoszę coś głowy jest znakiem szacunku i uprzejmości.* Skłon ciała: - Przy tym pokłonie zginam głęboko głowę i ciała jest również znakiem czci i uwielbienia. Jeśli w jakimś kościele nie jest przechowywany Najświętszy Sakrament (nie ma "wiecznej lampki"), wtedy skłaniam ciało przed głównym ołtarzem albo przed krzyżem.* Przyklękniecie:- Przyklękam zawsze na prawe kolano, dotykając nim posadzkiPrzyklęknięcie jest najważniejszym znakiem czci i uwielbienia. Jest ono znakiem adoracji: uniżam się przed nieskończonym i niezmierzonym Bogiem i przed Jego Synem Jezusem Chrystusem. Dlatego w kościele przyklękam tylko przed tabernakulum gdzie przechowuje się Najświętszy Sakrament.* Złożenie rąk:- Ręce powinny być zawsze złożone na wysokości Ręce powinny być stale skierowane ku górzeKiedy należy złożyć ręce?- Gdy jako ministrant nie niesiesz żadnego łączymy nasze ręce razem i składamy je do modlitwy, wtedy znaczy to: my gromadzimy się, zwracamy się do Boga, oddajemy Mu siebie samych!10. Struktura Mszy wstępne* Miejsce: sedilia czyli miejsce przewodniczeniaW obrzędach wstępnych przygotowujemy się do Mszy świętej. Dokonuje się to poprzez śpiew pieśni, pozdrowienia, wprowadzenie, akt pokuty i Liturgia Słowa* Miejsce: ambonaW liturgii Słowa słuchamy, co Bóg mówi nam przez słowa Pisma świętego, czyli Biblię i następnie odpowiadamy na nie wyznaniem wiary i Liturgia Eucharystyczna* Miejsce: ołtarz- Przygotowanie darów ofiarnych,- Modlitwa eucharystyczna z Przeistoczeniem,- Komunia czasie przygotowania darów ofiarnych przygotowujemy stół ołtarzowy dla świętej Uczty modlitwy eucharystycznej kapłan odmawia wielką modlitwę uwielbienia i dziękczynienia. Przy tym wypowiada on słowa Chrystusa z ostatniej wieczerzy. My angażujemy się przez odpowiedzi i wspólnotowe Komunii świętej Jezus przychodzi do nas w świętej Obrzędy zakończenia* Miejsce: ołtarz albo miejsce przewodniczeniaPodczas obrzędów zakończenia umocnieni Słowem Bożym i Chlebem Życia, zostajemy przez kapłana wysłani w świat: ,,Idźcie w pokoju Chrystusa"Liturgia Słowa i Liturgia eucharystyczna są głównymi częściami Mszy świętej. Obrzędy wstępne oraz obrzędy zakończenia stanowią jej części Ołtarz oraz to, co do niego należy.* Ołtarz Ołtarz jest miejscem sprawowania Najświętszej Ofiary i stołem Świętej Uczty.* Krzyż Na ołtarzu albo w jego pobliżu zawsze stoi krzyż. We mszy świętej świętujemy pamiątkę śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. O tym ma nam właśnie przypominać krzyż - znak zwycięstwa Chrystusa i Jego największej miłości. Pamiętaj o słowach Jezusa z Ostatniej Wieczerzy:"To jest moje Ciało, które za waz będzie wydane"."To jest moja Krew, która za was będzie wylana".* Obrus ołtarzowy Ponieważ ołtarz jest świętym Stołem Pana, na którym sprawuje się Ucztę Paschalną, czyli Mszę świętą, dlatego leży na nim także obrus. Nazywamy go obrusem ołtarzowym.* Świece i kwiaty Świece i kwiaty stojące na ołtarzu pokazuję nam, że Msza święta powinna być uroczystym Świętem. Także w domu stawiamy na stole świece i kwiaty, gdy przeżywamy jakieś szczególne święto. W okresie Adwentu i Wielkiego Postu na ołtarzu nie powinny stać żadne kwiaty.* Podczas przygotowania darów ofiarnychPrzygotowywany jest ołtarz dla Świętej Uczty. Kapłanowi pomagają w tym ministranci:- Przynoszą mszał wraz z Przynoszą kielich i to, co do niego Przynoszą chleb, wino i Pomagają przy obmyciu rąk.*Mszał Mszał Rzymski W mszale nie są zawarte teksty Pisma świętego do czytań mszalnych, lecz modlitwy przeznaczone do sprawowania Mszy świętej (tzw. Oracje), np. : kolekta, modlitwa nad darami, modlitwa po Komunii świętej, Modlitwy eucharystyczne, modlitwy na błogosławieństwo, itd. 12. Kielich oraz to, co do niego należy* Kielich Jest to naczynie liturgiczne, w którym w czasie Mszy świętej umieszcza się wino do konsekracji. * Puryfikaterz Tym ręczniczkiem oczyszcza się i osusza kielich oraz patenę na Hostie. * Patena Leży na niej duża Hostia do konsekracji * Palka Służy do nakrycia kielicha mszalnego. Jest to kwadratowy kawałek usztywnionego płótna. * Korporał Ten kawałek płótna w kształcie prostokąta rozkładany jest na ołtarzu. Na nim dopiero stawia się kielich oraz patenę z Hostią podczas liturgii eucharystycznej. A podczas wystawienia najświętszego Sakramentu tron,monstrancję.* Welon na kielich W niektórych parafiach jest także używany welon na kielich. Jest to tkanina (chusta) koloru białego lub koloru ornatu, którą nakryty jest kielich do momentu przygotowania darów ofiarnych. Ponownie kielich nakrywa się welonem po Komunii świętej.* Hostie, wino i woda* Głęboka patena w niej znajdują się hostia i wiele małych komunikantów. Jest to chleb przeznaczony do sprawowania Mszy świętej.* Naczynia do wina i wody (ampułki)Podaje się w nich wino i wodę do Mszy świętej, a stoją one przeważnie na małej tacy. W czasie przygotowania darów ofiarnych kapłan wypowiadając słowa modlitwy ("Przez to misterium wody i wina, daj nam Boże udział w bóstwie Chrystusa, który przyjął nasze człowieczeństwo") miesza kroplę wody z winem. Wino oznacza bóstwo, a kropla wody człowieczeństwo na dzbanuszkach znajdują się następujące litery:V = łac. vinum = winoA = łac. aqua = woda13. Obmycie rąk* Dzbanek (lawaterz) Dzbanek z wodą jest przeznaczony do obmycia rąk. Czasem wykorzystuje się do tego celu ampułkę z wodą. * Taca (miednica) Woda podczas obmycia rąk, spływa do większego naczynia - tacy.* Ręcznik (ręczniczek)Przy czynności obmycia rąk używany jest ręczniczek. Ministrant trzyma rozłożony ręczniczek przed kapłanem. Po zakończeniu tej czynności, ministrant składa go ponownie. Dlaczego kapłan podczas przygotowania darów ofiarnych obmywa ręce?Zanim kapłan odmówi najważniejszą modlitwę mszalną - modlitwę eucharystyczną, pragnie wszystkim uświadomić, że do spotkania z Bogiem i złożenia świętej Ofiary, potrzebne jest wewnętrzne oczyszczenie, czyli czystość duchowa, czystość serca. Kapłan wypowiada słowa: "Obmyj mnie Panie z mojej winy i oczyść mnie z grzechu mojego".14. Modlitwa eucharystyczna - składa się z 11 elementów:1. Rozpoczynamy Modlitwę eucharystyczną wezwaniami Pan z wami!W I z duchem twoim!K W górę serca!W Wznosimy je do Pana!K Dzięki składamy Panu Bogu naszemu!W Godne to i sprawiedliwe!2. Dziękujemy i wielbimyBoga Ojca, za Jezusa Chrystusa i za wszystko , co On dla nas uczynił. Dlatego właśnie modlitwa ta nazywa się Modlitwą eucharystyczną .Greckie słowo "Eucharystia" znaczy "dziękczynienie". wspólnieuwielbienie i chwałę Bogu w hymnie "Święty, Święty, Święty,".4. Prosimyaby dary chleba i wina stały się Ciałem i Krwią Jezusa Chrystusa. Równocześnie kapłan wyciąga ręce nad darami i czyni znak Centrum Modlitwy eucharystycznej stanowią słowa Chrystusa z Ostatniej Wieczerzy (Przeistoczenia):"To jest Ciało moje, które za was będzie wydane". "To jest kielich Krwi mojej nowego i wiecznego przymierza, która za was będzie wylana. To czyńcie na moją pamiątkę."6. Lud odpowiada:"Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie, i oczekujemy Twego przyjścia w chwale".7. Wspominamyśmierć i zmartwychwstanie Pana Modlimy sięmodlitwą ofiarowania. Mówi ona, że Ofiara Chrystusa jest obecna wśród Prosimyaby Bóg przez Komunię świętą zjednoczył wszystkich we wspólnocie z Chrystusem i wzajemnie ze Razem z nami świętują- Wielka wspólnota Kościoła(papież, biskupi, kapłani, diakoni, wszyscy wierzący na całej ziemi),- Święci w niebie(Najświętsza Maryja Panna, Apostołowie i wielu innych),- Kończymy Modlitwę eucharystycznąsłowami uwielbienia i chwały dla Pana Boga oraz potwierdzeniem przez "Amen" "Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie, Tobie Boże, Ojcze Wszechmogący, w jedności Ducha Świętego, wszelka cześć i chwała, przez wszystkie wieki, wieków Wierni: Dzwonienie i kiedy używamy dzwonków i gongDzwonki zwracają uwagę uczestnikom liturgii na cos szczególnego i ważnego. Zgodnie z przepisami liturgicznymi do Spraw Liturgii, podczas Mszy świętej używamy dzwonków w następujących momentach:* Zapowiedź przeistoczenia:- dzwonki - gdy kapłan po modlitwie, podczas której trzyma ręce wyciągnięte nad Kielichem składa ręce nad tymże kielichem * Podniesienie: - gong - podczas podniesienia Hostii św.; podczas podniesienia Kielicha,- dzwonki - po podniesieniu Kielicha.* Na Komunię świętą- gong - gdy po odmówieniu modlitw przed Komunią świętą kapłan przyklęka zanim weźmie do rąk Hostię św.* Podczas wystawienia Najświętszego Sakramentu - 3 razy gongiem - gdy kapłan błogosławi Najświętszym Podstawowa zasada dotycząca przyjmowania Komunii świętejNie przyjmuję nigdy Komunii świętej:- tylko dlatego, ponieważ inni, nawet wszyscy do niej przystępują!- albo gdy kłócisz się z kimś i nie jesteś gotów pojednać się z kimś!- albo gdy przyjmując Komunię świętą, nie myślisz, albo działasz automatycznie!BezmyślnośćJest najgorszą rzeczą podczas przystępowania do Komunii (słowo łacińskie) znaczy wspólnota)Gdy przystępujesz do Komunii świętej, wówczas pomyśl, że w Świętym Chlebie Chrystus pragnie w szczególny sposób siebie nam podarować:"To jest Ciało moje, które za was będzie wydane"!Przyjęcie Komunii świętej znaczy:- Jestem na nowo we wspólnocie z Chrystusem!- Jestem we wspólnocie ze wszystkimi chrześcijanami, którzy razem ze mną przystępują do Komunii świętej!Kiedy przyjąłeś Komunię świętą, wtedy- Usiądź na swoim miejscu,- Nie rozglądaj się jednak wokoło po kościele!- Nie rozmawiaj z sąsiadem!- Patrz przed siebie i módl się przez chwilę w milczeniu do Jezusa Chrystusa:* DZIĘKUJ JEZUSOWI, że On przyszedł do ciebie i że On daje ci siłę do wierzenia i kochania bliźniego!* PROŚ za tych, których kochasz (rodziców, krewnych, przyjaciół) za ludzi znajdujących się w potrzebie (chorych, samotnych, głodnych), za tych, dla których musisz być lepszy, za zmarłych, których znałeś.* MOŻESZ TAKŻE MODLIĆ SIĘ ZA SIEBIE: powiedzieć Jezusowi, do czego szczególnie ma On udzielić ci siły i Przechowywanie Świętych HostiiPrawie w każdej mszy świętej po udzieleni Komunii świętej, pozostają Święte Hostie. Jako wierzący katolicy wiemy, że kapłan wypowiedział nad chlebem słowa Jezusa z Ostatniej Wieczerzy. Dzięki temu chleb przynoszony w darach ofiarnych, chleb ze Mszy świętej, nie jest już zwyczajnym chlebem, ale stał się czymś zupełnie innym i nowym:- On jest teraz Świętym On jest ciałem Jezus jest w nim prawdziwie "To jest moje Ciało, które za was będzie wydane"Słowa te są wyraźną obietnicą i przyrzeczeniem. Słowa te nie tracą na ważności także po Mszy świętej.* Tabernakulum Dlatego Święte Hostie po Mszy świętej są przechowywane w specjalnej skrzynce (szafce). zwanej "tabernakulum". Słowo to jest pochodzenia łacińskiego ("tabernaculum") i oznacza "namiot". W Starym Testamencie znany był tzw. Namiot Świadectwa, który w czasie wędrówki Izraelitów był świętem miejscem przebywania i obecności Boga wśród ludu, a zarazem świątynią prawdziwego Boga.* Wieczna lampkaJest to znak obecności Świętych Hostii - Najświętszego Sakramentu w tabernakulum. Wieczna lampka pokazuje nam, że Jezus Chrystus jest wśród nas obecny w Świętych Hostiach, także poza Mszą tabernakulum zawsze przyklękam. Przyklękając, uwielbiam i czczę Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, który jest obecny w Najświętszym Sakramencie jako Chleb Życia.* Puszka albo patena komunijnaKonsekrowane Hostie, które pozostały po rozdzieleniu Komunii świętej, przechowywane są w specjalnym naczyniu liturgicznym: - w puszcze, albo w głębokiej patenie komunijnej. Oba te naczynia zamknięte są przykrywką. Czasami nakłada się na puszkę małą sukienkę (pelerynkę) jako znak czci dla Najświętszego Sakramentu. Często jest ona misternie haftowana. Właściwa nazwa tego naczynia liturgicznego brzmi ,,cyborium".* MonstrancjaNiekiedy kapłan ukazuje Świętą Hostię w specjalnym naczyniu liturgicznym, które nazywa się monstrancją. Służy ona do wystawienia Najświętszego Sakramentu w celu adorowania go i noszenia w procesji. Kapłan błogosławi też wiernych Świętą Hostią w monstrancji. Ministranci dzwonią przy tym dzwonkami lub gongiem (3x). Słowo ,,monstrancja" pochodzi od łacińskiego słowa ,,monstrare" - "pokazywać".18. Inne nazwy Najświętszego SakramentuNa oznaczenie Świętych Hostii znajdujących się w tabrnakulum, istnieją jeszcze inne nazwy:* Święta EucharystiaSłowo ,,Eucharystia" znaczy ,,dziękczynienie". Hostie stają się podczas Modlitwy eucharystycznej Ciałem Chrystusa. Ponieważ słowa Chrystusa z Ostatniej Wieczerzy są centrum wielkiej modlitwy dziękczynienia, dlatego możemy również powiedzieć: ,,przyjąłem Świętą Eucharystię".* Przenajświętszy Sakrament Ciało Chrystusa pod postacią chleba jest największą świętością Kościoła.* Sakrament ołtarzaKomunia święta należy do siedmiu sakramentów świętych Kościoła. Jest ona sakramentem, który udzielany jest z Woda ŚwięconaGdy kapłan kropi wiernych wodą święconą, to jest to przypomnienie Chrztu i odnowienie decyzji odrzucenia zła i wyboru ten nazywa się pokropieniem albo aspersją (od łac. słowa "aspersgere" ), to znaczy " pokrapiać").Gdy kapłan kropi wodą święconą określone przedmioty, wtedy znaczy to, że Bóg bierze pod swoją szczególną opiekę ludzi, którzy te poświęcone rzeczy będą nosić lub posiadać.* Pojemnik z wodą świeconąW wielu kościołach znajduje się duże naczynie z poświęconą wodą, przeważnie z Kranikiem, z którego może ona spływać. Z tego pojemnika mogą wierzący brać Wodę święconą do swoich domów.* Kociołek do święconej to naczynie wyglądem swoim przypominające małe wiaderko. Posiada ono "rączkę" do noszenia. Podczas liturgii kociołek noszą ministranci.* KropidłoKropidło składa się z uchwytu, na końcu którego znajduje się metalowa kula (gałka) z małymi otworkami. W środku niej umieszczona jest gąbka nasączona wodą święconą. Kapłan używa kropidła wówczas, gdy pragnie on wiernych, albo określone przedmioty poświęcić wodą Różne nabożeństwa liturgiczne* Nabożeństwo Różańcowe* Nabożeństwo Słowa Bożego* Procesja błagalna* Nabożeństwo czerwcowe* Nabożeństwo pokutne* Nabożeństwo dzieci przy żłóbku* Nabożeństwo powołaniowe* Nabożeństwo w intencji Ojca Świętego* Droga Krzyżowa* Nieszpory* Nabożeństwo majowe* Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy* Nabożeństwo pierwszopiątkowe* Nabożeństwo do Serca Pana Jezusa* Nabożeństwo dla chorych21. Strój liturgiczny kapłana poza Mszą świętą* stuła kapłan zakłada do sprawowania Mszy św. i wszystkich nabożeństw.* sutanna jest to długa do kostek czarna suknia z długimi rękawami, którą noszą kapłani pod ubiorem liturgicznym* komża jest to skrócona alba* kapa jest używana podczas uroczystej liturgii i podczas udzielania sakramentów świętych poza Mszą św.* welon jest używany przez kapłana wtedy gdy błogosławi wiernych Najświętszym Jest nakładany na ramiona kapłana bezpośrednio przed samym Najświętszym Sakramentem jest nazywane błogosławieństwem sakramentalnymWelon jest używany także w procesji, podczas której jest niesiona monstrancja z Najświętszym Sakramentem22. Inne nazwy* KadzidłoWonny zapach kadzidła jest znakiem uwielbienia Boga.* zwana inaczej trybularzem, jest metalowym naczyniem, umocowanym na łańcuszkach i zamykanym przykrywką, do którego rozżarzone węgle sypie się ziarenka kadzidła, czyli żywicy i wonnych ziół.* Łódka z ziarenkami kadzidła i albo osoby okadza się podczas Mszy Świętej lub innego nabożeństwa liturgicznego.* Krzyż jest znakiem naszego zbawienia: Jezus umarł za nas na krzyżu.* Księga EwangeliiW niej znajdujemy Wesołą Nowinę Jezusa Chrystusa. To jest najważniejsza księga chrześcijan.* OłtarzRównież ołtarz jest okadzany. Ołtarz jest najważniejszym miejscem w Kościele:- Jest on jak stół z ostatniej wieczerzy. - Jest on stołem wielkiej Uczty Ofiarnej - Jest on jak stół w domu w Emaus.* Dary chleba i wina są okadzone podczas przygotowania darów ofiarnych, ponieważ staną się mocą słów z Ostatniej wieczerzy, Ciałem i Krwią Chrystusa.* Święta Hostia w ją, aby uwielbić prawdziwie obecnego w tym Świętym Chlebie Jezusa Chrystusa.* Zgromadzeni wierniTakże we wspólnocie ludu Bożego, który się zgromadził, jest obecny Jezus Chrystus. Dlatego wolno to zgromadzenie również okadzać.* KapłanPonieważ kapłan "w imieniu Chrystusa" (2Kor 5,20) przewodniczy wspólnocie i liturgii, dlatego również on jest okadzony podczas liturgii.* Msza Święta KoncelebrowanaJest wiele różnych form sprawowania Mszy Świętej. Na pierwszym miejscu stawia się Mszę Świętą, której przewodniczy ksiądz biskup w otoczeniu kapłanów i w której wierni uczestniczą w sposób świadomy czynny i pobożny. W takiej Mszy Świętej w szczególny sposób ukazuje się Kościół Święta Koncelebrowana to taka Msza święta, w której działa, uczestniczy i współcelebruje dwóch lub więcej kapłanów pod przewodnictwem głównego celebrans. Może nim być biskup lub inny kapłan. Przy odprawianiu Mszy świętej koncelebrowanej bardziej widoczna staje się jedność Ofiary Pana Jezusa i jedność całego Ludu Bożego. Uzupełnienie odpowiedzi do egzaminów23. Pozdrowienie ministranta:M. Króluj nam Zawsze i Zachowanie ministranta, gdy w kościele lub w kaplicy:- nie ma Najświętszego Sakramentu (jest krzyż) - przechodząc wykonujemy skłon Najświętszy Sakrament jest schowany w tabernakulum (poza mszą św. ) - przechodząc przyklękamy na jedno Najświętszy Sakrament jest wystawiony w monstrancji - przechodzą (klękamy na dwa w prezbiterium – podczas mszy św. przechodząc na drugą stronę prezbiterium wykonujemy skłon głową, - po przeistoczeniu (gdy Najświętszy Sakrament jest na ołtarzu) przechodząc na drugą stronę prezbiterium przyklękamy na jedno kolanoDzwonienie na wyjście - zawsze dzwonimy 3 razy25. Patroni ministrantów – » św. Dominik Savio» św. Jan Berchmans» św. Stanisław Kostka» św. Alojzy Gonzagaśw. Dominik Savio : urodził się 2 kwietnia 1842 roku. Pouczanie rodziców, a szczególnie przykład ich pobożnego życia, ukazały małemu Dominikowi drogę do Boga. Pod ich troskliwym okiem i przy ich pomocy, świętość dziecka szybko dojrzewa. Już w piątym roku życia, służy do Mszy św., co tych młodych latach, łączyło się z niemałym wysiłkiem. Gdy skończył zaledwie siódmy rok życia, dnia 8 kwietnia 1849 roku, w Święta Wielkanocne przyjął I Komunię świętą. Duszpasterz pozwolił na ten wyjątek, widząc chłopca religijnie dojrzałego i służącego Bogu z zapałem. O tej dojrzałości świadczą również postanowienia, jakie podjął w tym dniu. Wpisał wtedy w swojej książeczce do nabożeństwa:- "Będę się często spowiadał, a do Komunii św. przystępował, ilekroć pozwoli na to Moimi przyjaciółmi będą: Jezus i Śmierć - TAK, grzech - poszukiwaniu lepszych warunków życia, ojciec przeprowadził się z całą rodziną do Murialdo. Tam Dominik uczęszczał do miejscowej szkoły parafialnej, prowadzonej przez proboszcza. Później chodził do szkoły w Castemudo. Radosną ulgą, była dla niego świadomość, że towarzyszy mu Matka Boża oraz Anioł Stróż. Stąd też dnia 2 października 1854 roku, ojciec przyprowadził syna do ks. Jana Bosko, z prośbą o przyjęcie go, do swojego ORATORIUM. W sam zaś dzień ogłoszenia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Marii Panny, tj. 8 grudnia 1854 roku, przyjął komunię św. Potem napisał następujący akt ofiarowania się Matce Najświętszej, który złożył na Jej ołtarzu: "Maryjo, ofiaruję Ci swoje serce. Spraw aby zawsze było Twoim. Jezu i Maryjo, bądźcie zawsze moimi przyjaciółmi. Błagam Was, abym raczej umarł, niż bym miał choć przez nieszczęście, popełnić choć jeden święte i budujące życie Dominika, przedwcześnie zgasło z powodu choroby płuc, która wtedy była nieuleczalna. Za radą lekarza, Dominik wyjechał do rodziny. Zabieg ten, nie mógł mu już pomóc. Zmarł 9 marca 1857 roku, zaopatrzony Sakramentami św. Ostatnie słowa jakie wypowiedział do ojca brzmiały: "Do widzenia, ojcze. Jakie piękne rzeczy widzę". Odszedł do nieba, za którym całe życie tęsknił.

to jest ciało moje które za was będzie wydane